υπονομίσκος

ο, Ν

στρ. μικρού μήκους υπόνομος που χρησιμεύει για αμυντικούς σκοπούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπόνομος + υποκορ. κατάλ. -ίσκος (πρβλ. νεαν-ίσκος). Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Ακρόπολις].